یکی از مهمترین اجزای لوازم تحریر، نیمکت مدرسه و میز تحریر و صندلی محصلی یا صندلی دانش آموزی و یا میز و نیمکت است که کیان فلز با طراحی و تولید نیمکت , نیمکت مدرسه , نیمکت دو نفره , نیمکت سه نفره , نیمکت ابتدایی , نیمکت دبیرستان , نیمکت پیش دبستانی , میز و نیمکت , نیمکت یک نفره , نیمکت دانش آموزی , نیمکت راهنمایی و نیمکت تک نفره گامی بزرگ در تولید برداشته است.
هر چند قدمت میز تحریر بیشتر از نیمکت است ، اما امروزه استفاده از میز و نیمکت ، به ویژه در شهر های بزرگ ، رواج یافته است. در گذشته ی نه چندان دور ، این دو وسیله وجود نداشتند و وظیفه ی آن ها را دست چپ و گاهی نیز پای چپ (ران) به عهده می گرفت.
امروزه این وظیفه از آن ها گرفته شده و به میز و نیمکت مدرسه و نیمکت دانش آموزی واگذار شده است. این اختراع بشر ، اختراعی بسیار با اهمیت است، اما اگر به درستی شناخته نشود و به طور صحیح مورد استفاده قرار نگیرد، نه تنها سودمند نخواهد بود، بلکه عوارض سو ء جسمانی و روانی را به دنبال خواهد آورد.
ناراحتی هایی مانند کاهش قدرت دید، گردن درد، کمر درد، درد شانه ها، اختلال در تنفس، صدمه به دستگاه گوارش و صدمه به سیستم گردش خون در پاها، یعنی بیماری هایی مانند ضعیف شدن چشم ها (عینکی شدن)، آرتروز گردن، سیاتیک، ناراحتی گوارشی و واریس. از جنبه ی روح ی روانی نیز باعث افسردگی، خستگی زودرس، بی حالی و… خواهد شد.
باتوجه به نکات بالا، ضرورت توجه زیاد و دقت کافی در انتخاب میز و نیمکت ، به خوبی روشن خواهد بود. هر میز و نیمکت به طور معمول از رویه ی میز و پایه تشکیل شده است. اما میز و نیمکت استاندارد و بهداشتی، اجزای دیگری نیز دارد که عبارت اند از:
میله ای در جلو که محل قرار گرفتن پاهاست. پیچ هایی که ارتفاع را تنظیم می کنند. پیچ هایی که فاصله ی نیمکت تا میز را تنظیم می کنند. قابلیت شیب پیدا کردن رویه ی میز هنگام انتخاب میز و نیمکت ، حتماً چهار بخش اصلی بالا را در نظر داشته باشید. اهمیت این دقت، در نیمکت مدرسه بیشتر است و همکاری و توجه بسیار زیاد مدیران مدارس را الزامی می سازد.
طرز تنظیم میز و نیمکت آن چه در این بخش آورده می شود، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و هرگونه سهل انگاری در آن، شما را مستعد گرفتار شدن در پنجه ی بیماری های اشاره شده در بالا می کند. گمان نکنید تنها یکی از آن بیماری ها برای شما رخ خواهد داد، بلکه در کوتاه مدت، هم هی آن ها تأکید می شود هم هی آن ها به سراغ شما خواهند آمد.
۱. در قسمت جلوی هر نیمکت و میز تحریر، حتماً باید میل های وجود داشته باشد. این میله علاوه بر این که باعث
استحکام وسیله می شود، محلی است که باید پاها در تمام مدت روی آن قرار گیرد. حتماً عادت کنید که پنجه ی پا روی میله و پاشنه ی پا روی زمین قرار گیرد. فاصله ی میله تا زمین باید به اندازه ای باشد که زاویه ی ۴۰ تا ۴۵ درجه را ایجاد کند.
توجه کنید که هر چند دقیقه یک بار، کف پاها را روی میله حرکت دهید تا ماساژ کف پا انجام شود.
این میله اصلی ترین عامل سلامت بدن شماست، زیرا با استفاده از آن، خود به خود کمر راست، گردن در زاویه ی مناسب، جریان خون پاها صحیح، معده و روده و شش ها آزاد و فاصله ی چشم ها با نوشته در حد استاندارد قرار می گیرد. باز هم تأکید می کنم، این بخش از میز را با اهمیت تلقی کنید.
میز و نیمکت هایی که فاقد چنین جزئی باشند، یا محل قرار گرفتن میله ی آن ها نامناسب باشد، خطرناک محسوب می شوند. این کمبود ممکن است به وسیله ی زیر پایی تا حدی جبران شود، اما کارایی زیرپایی مانند میله نیست.
۲. تنظیم ارتفاع میز کار ساده ای است. کافی است پیچ های مربوط به آن را تنظیم کنید.
تنظیم ارتفاع نیمکت دو بخش دارد: تنظیم ارتفاع قسمت جلو و تنظیم ارتفاع قسمت عقب. این تنظیم باید به وسیله ی خدمه ی مدرسه و زیر نظر مدیر یا مربی بهداشت انجام شود. در هر حال، ارتفاع این دو قسمت باید به انداز های باشد که پاها پس از قرار گرفتن روی میل هی جلوی نیمکت، به راحتی در فضای نیمکت جا بگیرند و کمر حالت خمیده یا خیلی کشیده (صاف) پیدا نکند.
متأسفانه غالب میزهای تحریر از این قابلیت برخوردار نیستند. به همین دلیل، انتخاب میز تحریری با ارتفاع مناسب،
بسیار مشکل است. آن چه در این جا مهم می نماید، این است که هنگام انتخاب میز تحریر، باید صندلی را نیز انتخاب کرد. صندلی انتخاب شده را نباید عوض کرد، مگر با مشابه آن. زیرا صندلی ها ارتفاع های متفاوت دارند. میز و صندلی زمانی با هم هماهنگ هستند که پاها به راحتی در زیر میز جا بگیرد و کمر حالت خمیده
و یا کشیده پیدا نکند.
۳. در قسمت پایین نیمکت های مدرسه، پیچ هایی وجود دارد که فاصل هی صندلی نیمکت (نشیمنگاه) تا رویه ی آن را تنظیم می کند. این تنظیم نیز باید به وسیله ی خدمه ی مدرسه و زیر نظر مدیر و یا مربی بهداشت صورت پذیرد. این فاصله باید به حدی باشد که پاها روی میل هی جلویی قرار گیرد، زانوها با سطح زیرین نیمکت تماس نداشته باشد، کمر حالت طبیعی خود را حفظ کند و موقع نوشتن، بدن روی نیمکت نیفتد و در یک کلمه، دانش آموز
احساس راحتی کند.
۴. شیب رویه ی میز معمولا قابل تنظیم نیست، هر چند بهتر است سازندگان تمهیدات لازم را مشابه آن چه برای ارتفاع و … در نظر گرفته می شود، به کار گیرند.